Nauðvörn fallandi stjórnar

Samkvæmt vefjum ruv.is og visir.is var táragasi beitt 20. janúar en það virðist hafa verið gjörsamlega óábyrg orðanotkun á þeim vefjum ruv.is og visir.is.

Sérsveitin heldur að hún sé í útlöndum... voru almennir lögreglumenn með hjálma og grímur eða var þetta sérsveitin?

Ef þeir voru þegar með grímur ætluðu þeir að nota táragasið...

Táragasi beitt á Austurvelli

Sérsveitin til vandræða

Rauðbrúsagengið kann sér ekki hóf og spreðar augnameiðandi piparúða á mótmælendur af litlu tilefni. Það sést á myndum að bakgarður þingsins var galopinn, enginn hjá hvíta hliðinu eða neitt og því undarlegt að vera að handtaka fólk fyrir að vera þar.

Óeirðabúningur, piparúði, kylfur og handtökur eru einungis til þess að espa fólk að óþörfu. Mótmæli eru réttmæt og skyldi maður halda að sérsveitarmenn tækju tillit til þess. Íslendingar hafa ímigust á ofbeldi og er undarlegt að það skuli einmitt vera rauðbrúsagengið sem beitir því.

Í fréttum er ekki gerður munur á lögreglu og sérsveitinni. Er þar enginn munur á? Mér sýnist t.d. að aðeins sérsveitin sé vopnuð rauðbrúsum piparúðans... en það er einmitt úðun hans sem hefur sætt harðri gagnrýni. Sérsveitin er hlýðnissveit og því beinlínis hættuleg þegar henni er illa stjórnað. Kannski eilítið varasamt að rugla þessu tvennu saman og þó... því hér á þessari mynd eru tveir lögreglumenn og einn sérsveitarmaður að handtaka ungan mann af ótrúlegu ofurefli.

En var táragasi beitt eins og fréttir herma?

Auðvitað er kominn tími til að reyna við vantrauststillögu aftur fyrst enginn sætir ábyrgð og segir af sér...

Sjálfstæðisflokkurinn (25) og Samfylkingin (18) hafa mikinn meirihluta á þingi eða 43 þingmenn af 63 (og stjórnarandstaðan 20: Vinstri grænir 9, Framsókn 7, Frjálslyndir 4). Meirihluta svo stóran (2/3) að "afbrigðum" hefur verið beitt endurtekið á þinginu (eins og fyrir jól), þ.e. að stjórnarandstöðu er ekki gefinn tilhlýðilegur frestur til að kynna sér málin. Ofnotkun þingmeirihlutans á "afbrigðum" er atlaga að eðlilegum starfsháttum þingsins.

En þingmeirihluti er ekki eign ráðherranna. Ef ráðamenn sjá ekki að sér þurfa þingmenn hvar í flokki sem þeir eru að taka af skarið og senda þá heim svo friður skapist í þjóðfélaginu. Íslendingar eiga náðarsamlegast að fá að taka þátt með því að kjósa og sameinast á erfiðum tímum. Nýr kafli gæti þá hafist. Mótmælin hætta ekkert þótt Sturla hneykslist.

Flokksblaðstaktar: sjónarhorn Geirs...

Fyrirspurnir til ráðherra skv. 7. mgr. 49. gr. þingskapa sjá Óundirb. fsp. :

Ögmundur Jónasson Vg (tími fyrsta sinni 2 mín. en öðru sinni 1 mín.) : Krafa um kosningar Svar forsætisráðherra

Jón Magnússon Fl (2 mín. og 1 mín.) : Ástæður Breta fyrir beitingu hryjuverkalaga gegn Íslendingum  Svar forsætisráðherra

Helga Sigrún Harðardóttir F (2 mín. og 1 mín.) : Aðgerðir ríkisstjórnarinnar í efnahagsmálum Svar forsætisráðherra

Árni Þór Sigurðsson Vg (2 mín. og 1 mín.) : Álit umboðsmanns um skipan dómara Svar fjármálaráðherra

Eygló Harðardóttir F (2 mín. og 1 mín.) : Greiðsluvandi einstaklinga og fyrirtækja Svar viðskiptaráðherra

Athugasemdir við störf þingsins : 1. sinn er tíminn 2 mín. og 2. sinn 2 mín.

Lög um þingsköp Alþingis nr. 55/1991 (með breytingum 1992, 1993 og í þrígang 2007)

Hálftími í allt í mikilvægar fyrirspurnir og athugasemdir við störf þingsins. Það var nú allt og sumt.

Beiðni Steingríms J. Sigfússonar um að önnur mál verði tekin af dagskrá (eftir stjórnarfrumvörpin tvö) og varaþingforseti, Ásta R. Jóhannesdóttir, fellst á að fresta fundi og ræða við formenn þingflokkanna... áður hafði Sturla ekki tekið það í mál.

Það eina sem tókst að taka af dagskrá var... áfengisfrumvarpið, sem Sigurður Kári dró til baka.

Mikilvægt að stjórnin fái vinnufrið

jæja, góðir Íslendingar næst er að selja úr sér líffærin

Hvaða vitleysa er þetta enn? Stjórnarfrumvarp til laga um greiðslur til líffæragjafa sem félags- og tryggingamálaráðherra flytur.

"Við mat á kostnaði er miðað við meðal heildarlaun á mánuði árið 2007 hjá fullvinnandi launafólki á verðlagi ársins 2008. Aðgerðir eru áætlaðar 25 talsins á ári en í ársbyrjun 2008 voru um 30 einstaklingar á ýmsum stigum undirbúnings fyrir ígræðslu. Í langflestum tilvikum eru líffæragjafar komnir til starfa á ný eftir sex vikur og miðast útreikningar við að 60% líffæragjafa hefji störf að sex vikum liðnum en 40% líffæragjafa verði frá vinnu í þrjá mánuði. Ekki liggja fyrir upplýsingar um fjölda námsmanna í hópi líffæragjafa." 

"Verði frumvarpið óbreytt að lögum má gera ráð fyrir að árleg útgjöld muni aukast samtals um rúmlega 21,5 m.kr. miðað við að flestir sem falla undir skilyrði frumvarpsins nýti rétt sinn til greiðslna. Í útgjaldaramma gildandi fjárlaga fyrir félags- og tryggingamálaráðuneytið eru ekki fyrir hendi fjárheimildir vegna þessara auknu útgjalda." (úff !)

(Úr umsögn neðst í þingskjalinu) 

Ekki er vitnað í erlend lög til viðmiðunar...

Grundvallarreglur eru nokkrar í siðuðum löndum varðandi líffæragjöf lifandi þegna: engin borgun (til að nýta sér ekki neyð fólks), samþykki líffæragjafans og nafnleynd. Bestu gæði læknisþjónustu og blátt bann við auglýsingum.

Alþingi kemur saman

Íslendingar og Norðmenn eiga nána samleið

"Ísland og Noregur eru að mörgu leyti í mjög hliðstæðri stöðu gagnvart ESB, sem aðilar að EES og Schengen og strandríki við N-Atlantshaf sem hafa mikilla hagsmuna að gæta á sjávarútvegssviðinu. Lega þeirra og saga hafa jafnframt mótað "atlantshafssinnaða" utanríkisstefnu beggja." (bls. 3)

Árið 2003 kom út í Noregi og Íslandi úttekt, sem samin var í nánu samstarfi norsku alþjóðamálastofnunarinnar NUPI og Alþjóðamálastofnunar Háskóla Íslands, og ber hún titilinn "Ísland og Evrópusambandið: EES, ESB-aðild eða "svissnesk lausn"? eftir Auðunn Arnórsson, Espen Barth Eide, Dag Harald Claes, Hanne Ulrichsen og Asle Toje. "Íslenska útgáfa aðalúttektarinnar byggir á þeirri norsku, en verulegir hlutar hennar eru frumunnir, enda er aðeins upp að vissu marki hægt að heimfæra aðstæður í Noregi upp á íslenskar aðstæður." segir þar.

Einnig að Norðmenn hafi "mun meiri reynslu á sviði virkrar þátttöku í alþjóðamálum en Íslendingar. Norska stjórnsýslan hafi búið að þeirri reynslu og verið fyrir vikið betur í stakk búin til að glíma við verkefni sem fylgdu EES-samningum."(bls. 61)

LÖGGJÖF ESB OG ÍSLAND

Alþingi hefur ekki "efnisleg áhrif á mótun yfir 80% af löggjöf ESB, sem Ísland er þó skuldbundið til að leiða í lög" vegna aðildar að EES. (bls. 72-3) "Í gegnum EES-samstarfið hafa allt að fjórir fimmtu hlutar löggjafar ESB verið innleiddir í íslenska löggjöf." (bls. 79)

ÚTFLUTNINGUR TIL ESB OG INNFLUTNINGUR ÞAÐAN

"Mjög stór hluti íslensks útflutnings er seldur til ESB-landanna (er nú um 2/3) og hlutfall innflutnings þaðan er jafnvel enn hærri." (bls. 76)

 O.S.FRV.

Sumt hefur úrelst á þeim fimm árum sem liðin eru (s.s. bls. 44: "Aðildin að EES var einn stærsti áfanginn að því að binda enda á haftastefnu og íslenskar sérlausnir í efnahagsmálum, af því taginu sem lengi vel kyntu undir vítahring verðbólgu og efnahagslegs óstöðugleika hérlendis." ho ho sorglega fyndið...) en þar er samt ýmislegt fróðlegt að finna.

Það er auðvitað kostnaður að EES-aðild nákvæmlega eins og það yrði kostnaður að ESB-aðild. Til baka fást alls kyns styrkir...

Norðmenn búa sig undir ESB-umsókn Íslands

Komið á fjórða mánuð: Hvenær segja fjórmenningarnir og félagar af sér?

Fimmtán laugardagsmótmæli á Austurvelli og mótmæli fyrir norðan og austan, átta borgarafundir... Hvenær biðja fjórmenningarnir þjóðina afsökunar? Er ekki kominn tími til að þeir segi af sér? Til dæmis á morgun á degi vonarinnar 20. janúar 2009?

Íslenska bankakerfið hefði hrunið án heimskreppunnar (kvöldfréttir Sjónvarps í gær).

Fjórmenningarnir sem hefðu þurft að ríða á vaðið og segja af sér fyrir fjórum mánuðum síðan: Geir H. Haarde forsætisráðherra, Davíð Oddsson seðlabankastjóri, Árni M. Mathiesen fjármálaráðherra og Jónas Fr. Jónsson, forstjóri Fjármálaeftirlitsins. Félagarnir eru mun fleiri...

Viðskiptaráðherra skipar stjórn Fjármálaeftirlitsins til fjögurra ára, sem svo aftur ræður forstjóra og ákvarðar starfskjör hans. Formaður stjórnar Fjármálaeftirlitsins er Jón Sigurðsson. Einn af þremur stjórnarmönnum FME var skipaður samkvæmt tilnefningu frá Seðlabanka Íslands... Þetta tengist allt saman.

Fjöldi manns á Austurvelli

Sjónvarpsandlit - sá sem spyr svarar sér

Það vekur sérstaka athygli hvað taugin er stutt milli fjölmiðlaheimsins og pólitíkur. Ráðherra velja sér fjölmiðlamenn fyrir aðstoðarmenn sem fara síðan væntanlega aftur í umferð þegar ráðherrarnir sæta ábyrgð og segja af sér... Hjá Sjálfstæðisflokknum var borgarstjórastóll Reykjavíkur lengi vel stökkpallurinn yfir í forsætisráðherrastólinn.

Nú stökkva drengirnir fyrst á sjónvarpsskerminn sem spyrjendur stöðvanna og síðan þegar allir fara hálfpartinn að kannast við þá, viti menn þá stökkva þeir yfir í borgina, nú eða landspólitíkina eins og hér. Síðan snýst þetta við og ráðherrar ritstýra beinlínis fjölmiðli enda óþarfi að reiða sig á 20 ára gagnrýnisleysi og hlýðni... við flokkana. Auðvitað hjálpar ættin til hér og þar þegar mikið liggur við í pólitíkinni.

Fjölmiðlamenn hafa síðan ákaflega mikinn áhuga hver á öðrum, taka sig í viðtal og svoddan. Síðan þegar þeir eru báðum megin borðsins er þetta allt orðið sama sængin og þeir elska hvern annan. Því skyldi þjóðin vera að trufla þessa ljúfu ást og minna á sig sem hver önnur boðsflenna í flottasta samkvæmi landsins?

Þessi samruni fjölmiðla og pólitíkur er áhyggjuefni.

Sigmundur kjörinn formaður

...að hann gefi af launum sínum 15% mánaðarlega

Ég geri það að tillögu minni að forseti Íslands standi með fólkinu í landinu og gefi í hverjum mánuði, t.d. til Borgarafundar í janúar, til atvinnuleysisjóðs í febrúar, til Háskóla Íslands í mars, til Þjóðarbókhlöðu í apríl, til umhverfissamtaka í maí, til annarrar menntastofnunar í júní, til Amnesty International júlí, til Þjóðminjasafns Íslands í ágúst, til Tónlistarhúss í september, til Mæðrastyrksnefndar í október, til annarra vel valinna í nóvember og desember.

Kjararáð getur ekki lækkað laun forsetans

Magnaður borgarafundur sá 8. í röðinni

Það er stundum erfitt að vera langt í burtu en ég mæli eindregið með útsendingu fundarins á miðvikudagskvöldið.

Vorkosningar

Hvernig skal vinna kosningar? Með því að hlusta? Á þjóðina til dæmis? Tvennt hefur skipt miklu að ógleymdri stefnunni, sem hefur hvort sem er verið nokkuð svipuð hjá öllum flokkum og þýðir að þeir geta allir meira og minna lagst í eina sæng... : fjármagn flokks (m.a. til auglýsinga) og fjölmiðlaumfjöllun.

Til þess að stjórnmálaflokkarnir verði trúverðugir þarf gagnsætt bókhald um fjárstuðning: svipað og Obama fór með stofnun Clintons (skilyrði Obama fyrir tilnefningu Hillary að allir styrktaraðilar stofnunarinnar væru gefnir upp) ætti að gera þá sjálfsögðu kröfu að stjórnmálaflokkar gefi upp lista yfir öll þau fyrirtæki og fjársterka einstaklinga sem styðja þá fjárhagslega. Íslensk pólitík hefur þörf fyrir slíkt gagnsæi.

Flokkarnir fá framlög frá Alþingi, frá þingflokki, félagsgjöld og önnur framlög. 2007 voru tekjur Samfylkingar um 130 milljónir, Frjálslynda flokksins um 63 milljónir, Vinstri grænna um 80 milljónir. Framsóknarflokkur og Sjálfstæðisflokkur gefa ekkert upp... ! Hvað eru þeir að fela? Það ætti að vera sjálfsögð krafa að ársreikningur 2008 allra flokka verði opnaður fyrir kosingar og listi gefinn yfir alla styrktaraðila. Það sama á við um 2009 o.s.frv. Það væri til lítils að kjósa fulltrúa á þing ef stjórnmálaflokkarnir ganga erinda einhverra fyrirtækja eða fjársterkra einstaklinga.

Ekki er um auðugan garð að gresja varðandi fjölmiðla, þeir eru fáir og berjast í bökkunum. Fjölbreytnin er lítil og alltaf spurning hvort eignarhald hafi áhrif á umfjöllun. Hagsmunagæsla flokkanna innan fjölmiðlanna er sterk og flokksguttar út um þá alla.

Það er í það fyrsta reginhneyksli að fyrrverandi ráðherra og samráðherra þeirra í stjórn skuli ritstýra fjölmiðli. Það verður að leiðrétta fyrir kosningar.

Aðstoðarmenn núverandi ráðherra og talsmenn álfyrirtækja og annarra stórfyrirtækja eru gjarnan úr fjölmiðlaheiminum. Eru þeir trúverðugir á fjölmiðlavellinum í framhaldi af því?

Það væri blessun ef fjölmiðlamenn, blaðamenn, fréttamenn og aðrir fréttaskýrendur sinntu einfaldlega starfi sínu og væru ekki að nudda sér upp við stjórnvöld, flokkana og önnur stórfyrirtæki. Við þurfum óháða fjölmiðla. Skyldur þeirra eru gagnvart okkur. Í lýðræði þarf öflugt aðhald fjölmiðla og ófeimna upplýsingaveitu. Við þurfum að vita hvað kraumar.