18+9=27(+7)=34

Ekki réttar tölur í fréttinni. Ef Sf og Vg hefðu 34 þingmenn samtals hefðu flokkarnir meirihluta á þingi!

Tilvonandi stjórnarflokkar hafa í raun 27 þingmenn. Sjö þingmenn Framsóknar verja hins vegar nýja stjórn vantrausti = 34.

Ingibjörg komin á Bessastaði

Sárt að missa vinnuna

Auðvitað vonumst við öll til að allt verði reynt til að halda fólki í vinnu. Mannauðinn þarf að vernda, takk.

Síðast í dag mátti lesa á ruv.is að Mogginn hefði þurft að fækka við sig (12 í þetta sinn) og er það miður. Slæmt er þess utan fyrir lesendur að missa sérstakan þingfréttaritara og það akkúrat núna.

Vildi ég benda á ágæta grein eftir Gunnar Hersvein sem ku hafa birst í Mogganum 29. janúar sl. og leyfi ég mér að vísa á hana á annarri bloggsíðu: Hlutverk fjölmiðla á óvissutímum

Sá litli elskar sviðsljósið

Framsókn verður ekki í minnihlutastjórn en hagar sér eins og svo verði. Hvað eru þeir að spila svona með fólk? Vill Framsókn að minnihlutastjórn starfi samkvæmt uppskrift þeirra? Ógeðfellt.

Ósætti um aðgerðirnar

Þreyta og leiðindi

Það má engan tíma missa, þrír mánuðir eru 12 vikur og það er stuttur tími. Nú er að koma heil vika og vonin dofnar um eitthvað nýtt og virkilega annað en þetta venjulega pólitíska þref og leiðindi... spil út og spil enn. Þreyta á þessari gjörsamlega óþörfu töf. Þreyta.

Mun minnihlutastjórn þá þurfa leyfi hjá Framsókn til að tala? Hvaða leikur er þetta?

Telur forsendur fyrir stjórn

Spennandi

Hvalveiðiútspil sjálfstæðismanna virkaði þá ekki til að blokkera Framsókn og Frjálslynda...

Jamm, hvað sagði ég ekki: Hlakkar í drengnum

Stjórnmál eru greinilega ógeðfelld. Pólíkusar haga sér eins og þjóðin sé ekki til. Þeir leika sér í pólitíska sandkassanum og borða ekkert nema sand... eða er það þjóðin sem á að borða sand?

Ríkisstjórnin kynnt í dag

Síðustu tölur eru rúm milljón (löggan), rúmar tvær milljónir (skipuleggjendur)

Allar starfsgreinar fóru í verkfall og í göngu bæði starfsmenn hins opinbera og einkageirans og það þrátt fyrir kuldann. Í París gekk öll íslenska þjóðin ef litið er á tölur. Skilaboðin eru skýr til forsetans og stjórnar hans.

Til gamans má geta þess að löggur voru auðvitað í kröfugöngunni. Löggan hefur ekki verkfallsrétt en hún má hins vegar mótmæla. Hvað gera þeir þá? Þeir taka sér einfaldlega frí til að geta farið í gönguna.

Hermenn mega ekkert í þessa átt, en ef eitthvað er að fara eiginkonur þeirra í mótmælagöngur...

Síðan kemur pressan auðvitað ekki út í dag vegna verkfallsins í gær og eru netútgáfurnar því í fyrsta sæti ásamt tilheyrandi fréttabloggurum:

Libération

Le Monde

L'Humanité

Le Figaro

France Soir

Sjá nánar: Fimmtudagsverkfall í Frakklandi

Fjölmenn mótmæli í Frakklandi

Hvetjendur... til dáða

Væri ekki nær að kalla stúdentana hvetjendur fremur en mótmælendur? Þeir eru að minna á sig og fyrri kröfur. Þeir geta varla kallast mótmælendur fyrst að þeir hvetja til þess að kröfum þeirra verði mætt.

Kannski erum við svo ung í bransanum að það vantar orð... mótmælendur, kröfuganga, mótmælaspjöld, kröfuspjöld... og búið. Það þarf að finna ný orð því gróskan er svo mikil. Ekkert nema gleði yfir nýju tjáningarfrelsi!

Mótmælt við stjórnarmyndun

Fimmtudagsverkfall í Frakklandi

Frakkar eru frægir fyrir kurteisisvenjur sínar enda þær lífsnauðsyn í svo stóru samfélagi en almennt virðist sem Frökkum sé nokk sama um náungann.

Það er ekki fyrr en gengið er með þeim á verkfallsdögum sem umhyggja þeirra birtist allt í einu og það svo sterkt. Sameinaðir berjast þeir fyrir réttindum borgaranna og eru ekki feimnir við það. Hvílík stemning! Þá sameinast Frakkar af öllum stéttum og verða eitt á svipaðan hátt og Íslendingar þegar hörmungar dynja yfir. 

Framundan er eins dags allsherjarverkfall í Frakklandi og mun einkageirinn og hið opinbera þá ganga til varnar réttindum sínum. Jú, forsetinn hefur reynt með öllum ráðum að sverta verkföll. Sussum svipaðar aðferðir og notaðar hafa verið löngum heima á Íslandi gagnvart þeim sem hafa leyft sér í gegnum tíðina að mótmæla, nú síðast birtist ágætt dæmi um slíkar aðferðir hjá fráfarandi forsætisráðherra sem reyndi að dusta burt með ósannindum þessi óþægindi sem mótmæli eru jú... Auðvitað vildi Sarko kallinn kveða mótmælin niður svo að fólkið þegði honum í hag en sem betur fer er HEFÐIN svo sterk fyrir þátttöku borgaranna í eigin lífi að forseti Frakklands fær ekki við neitt ráðið.

Fyrir kröfugöngur í Frakklandi eru ávallt haldnir fundir sem líkjast því sem heima hefur fengið nafnið borgarafundir, m.a. í háskólum. Frakkar er mjög æfðir í opinberum umræðum og er fundarstjórn lykilatriði svo að sem flestir fái orðið. Ótrúlega fróðlegir og skemmtilegir fundir.

ps

Vel skrifuð frétt á vef ríkisútvarpsins í morgun. Við það má bæta að hér í Frakklandi er ríkisútvarpið einnig í verkfalli. Allir dagskrárliðir falla niður, þar með taldar fréttir. Aðeins endalaus tónlist og tilkynning á klukkutímafresti þar sem hlustendur eru beðnir velvirðingar og útskýrt í stuttri setningu hvers vegna (atvinna, kaupmáttur, velferðarkerfið), allt að frönskum sið.

ps2

Skemmtilega unnin frétt á Reuters.

Gangan í minni borg var svo pökkuð af fólki að það tók hana tvo tíma að komast á skrið öll eins og hún lagði sig og þegar við, sem vorum aftast, komumst loks af stað birtist gangan sem var þá komin allan hringinn! Gangan var þétt og náði síðan allan hringinn! Ég fyrir mitt leyti hef aldrei séð þvílíkan mannfjölda í kröfugöngu hér í borg og þó vantaði einna helst eldri borgara og þá yngstu vegna kuldans.

ps3

Þetta er smámynd af mótmælum í einni borginni sem gefur eilitla hugmynd. Talið er að um ein milljón til 2,5 milljónir hafi gengið í 195 kröfugöngum um bókstaflega allt Frakkland (munurinn á fjöldatölu er milli löggu og skipuleggjenda og þarf í framhaldinu að spá í tölu einhvers staðar þar á milli).

Að axla ábyrgð og biðja þjóðina afsökunar

Hvernig væri að hann segði af sér sjálfur? Þá stæli hann senunni og léki aðalhlutverk í eigin leikriti. Hann samdi það jú sérstaklega fyrir sig í Seðlabankanum.

Sigríður Ingibjörg Ingadóttir hagfræðingur og varamaður í bankaráði Seðlabanka sagði af sér 9. október 2008.

Yfirlýsing Sigríðar :

"Undanfarin ár, mánuði, vikur og daga hafa verið gerð alvarleg mistök í hagstjórn Íslands og stjórn fjármálakerfisins. Seðlabanki Íslands ber mikla ábyrgð á þeim mistökum. Nú er svo komið að íslenska hagkerfið er að hruni komið og munum við Íslendingar þurfa að byggja það upp á komandi árum og færa gríðarlegar fórnir. Til að sem bestur friður náist um það uppbyggingarstarf sem framundan er tel ég mikilvægt að sátt ríki meðal þjóðarinnar um stjórn Seðlabankans. Það er mitt álit að til að svo geti orðið verði að skipta um bankastjórn í Seðlabanka Íslands. Ég hvet því bankastjóra Seðlabanka Íslands, Davíð Oddsson, Eirík Guðnason og Ingimund Friðriksson, til að axla sína ábyrgð á mistökunum og segja af sér nú þegar. Sjálf mun ég tilkynna forseta Alþingis afsögn mína úr bankaráði Seðlabanka Íslands þegar í kvöld. Ég bið þjóðina afsökunar á því að hafa ekki axlað mína [fyrr]."

Jón Sigurðsson hagfræðingur og varaformaður bankaráðs Seðlabanka sagði af sér 26. janúar 2009.

Af því tilefni er haft eftir honum á mbl.is :

"Ég tel að það hafi aldrei verið jafnbrýnt að endurvekja traust á þessum tveimur mikilvægu stofnunum fjármálakerfisins, Seðlabankanum og Fjármálaeftirlitinu."

Davíð undir væng Ögmundar

Feelin' groovy

... allt að gerast með smá lagi...

Unnið áfram í kvöld